Przed wyruszeniem na przeszpiegi do Wojewódzkiego Szpitala w Słupsku…, czyli „po prostu malujemy po ścianie…”
Przed wyruszeniem na przeszpiegi do Wojewódzkiego Szpitala im. Janusza Korczaka w Słupsku Szpila musiała zdobyć kilka informacji. Prawdziwy dziennikarz zawsze musi być przygotowany, a skąd najlepiej czerpać swoją wiedzę, jak nie od jednej z osób stojących za całym przedsięwzięciem?
Zacznijmy jednak od początku. Nasza kompania wdrapała się na sam szczyt MDK-u, aby odnaleźć Panią Kingę Zaborowską. 
Przywitała nas w pracowni plastycznej i zaczęłyśmy rozmowę (znaczy rozmowę zaczęły Marika i Zosia, bo ja wolałam wszystko skrupulatnie notować). I oto, czego się dowiedziałyśmy. Na czterech ścianach oddziału pediatrycznego w słupskim szpitalu powstają 4 murale, a kto je maluje? Dzieci i młodzież! Tak jest, młodzi artyści biorą udział w akcji ubarwiania pobytu w szpitalu swoim rówieśnikom! W każdą sobotę ciężko pracują od godziny 9:00 do 15:00. To aż 6 godzin pracy! Oczywiście są wynagradzane pyszną pizzą i słodyczami na koniec dnia, aby uzupełnić siły i cukier po zadaniach, z którymi się zmagają. Opiekunami są Pani Kinga Zaborowska i Pani Wioletta Knapa-Przedborska, za wydarzenie odpowiada również Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, a Pani Kinga jest sprawczynią projektu, który na naszych oczach rozrasta się na ścianach.
A więc wojna.
Mrożąca krew w żyłach historia zawarta w jednej wystawie.
Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
O wystawie usłyszałam od znajomej mi osoby, opowiedziała mi wtedy, jak bardzo się wzruszyła oglądając jej eksponaty; domyślałam się więc, że poruszy także i mnie, ale nie przygotowałam się na tak przeszywające duszę obrazy.
1 września 1939 roku. To w ten dzień Polacy usłyszeli w Radiu Polskim audycję, która informowała ich o nadchodzącym piekle.
,,Halo, halo, tu Warszawa i wszystkie rozgłośnie Polskiego Radia. Dziś rano o godzinie 5 minut 40 oddziały niemieckie 
przekroczyły granicę polską łamiąc pakt o nieagresji. Bombardowano szereg miast"
Wystawa opowiada nie tylko o losach Polski, ale także o wielu innych państwach, w których życie straciło miliony niewinnych ludzi.
Wszystko zaczyna się od filmu, który dostarcza nam informacji o tym jak rozpoczęła się ta tragedia. Jest to jeden z delikatniejszych filmów prezentowanych w muzeum.
Z audioprzewodnikiem przemierzałam poszczególne sale nie spiesząc się, starając się zachować jak największy szacunek do miejsca, które upamiętnia tak drastyczne wydarzenia.
Nie będę państwu zdradzać, co było we wszystkich pomieszczeniach, ale muszę wspomnieć o tych, przy których łzy cisnęły
Czytaj więcej: Moja wizyta w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku
Cichosza! Szpila robi zwiad!
"Po cichu
po wielkiemu cichu
idu sobie ku miastu na zwiadu
idu i patrzu".
Te słowa z utworu "Cichosza" Grzegorza Turnaua, choć z jedną małą poprawką - nie ku miastu, a po MDK-u - opisują nasze szpilowe odwiedziny na popołudniowych zajęciach w Młodzieżowym Domu Kultury. Był piątek, po godzinie 16, a więc dla wielu już weekend. Sam budynek wydawał się dość opustoszały: korytarze puste, większość sal również, w sekretariacie tylko jedna z Pań zazwyczaj tam urzędujących i… cisza, znikąd nic nie słychać (nawet z naszej sali, co jest rzadkością). Nas 
jednak ciekawi, co się dzieje w takich chwilach. Wzięłyśmy więc aparat fotograficzny i ruszyłyśmy na zwiady. Pierwszy przystanek - zajęcia taneczne. Co nas zaskoczyło, tam też zastała nas cisza (pomijając głos instruktorki), trafiłyśmy na naukę sekwencji do
kolejnego tańca. Jednak już po chwili wszystko wróciło do normy i z głośników popłynęła muzyka. Dziewczyny skakały, czy też biegały po całej sali, trudno powiedzieć, to było coś pomiędzy. A my? My wciskałyśmy się w kąty, kładłyśmy na podłodze, innymi słowy: szukałyśmy idealnego kadru. Czy nam się udało? Pozostawiam to do oceny Wam??? Następnie przeszłyśmy na wyższy poziom i odwiedziłyśmy szachistów. Jak można się spodziewać, panowały tam, jak para królewska, cisza i skupienie. Sześć osób dzielnie walcząc i obmyślając każdy kolejny ruch swych figur i pionów (to nie to samo, wiem, bo sama grywam) niewiele zrobiło sobie z naszej wizyty i kontynuowało partie
Sny na jawie, czyli wernisaż wystawy
malarstwa i rysunku Kingi Zaborowskiej "Sen"
Cofnijmy się trochę w czasie. Jest poniedziałek, 23 września 2023 roku, godzina 18.30, za oknem już ciemno, a bez kurtki lepiej nie spacerować. Z Patrycją wchodzimy 
do Herbaciarni w Spichlerzu Richtera w Słupsku i zajmujemy jeden z ostatnich wolnych stolików. Dobrze było przyjść wcześniej o pół godziny, bo większość ludzi podczas wydarzenia, które nas czeka będzie musiała stać. A właśnie, czemu my tam w ogóle jesteśmy? Otóż równo o 19 rozpocznie się wernisaż wystawy rysunku i malarstwa Kingi Zaborowskiej "Sen". Tę Panią spotykamy często w naszym Młodzieżowym Domu Kultury, ponieważ prowadzi tu zajęcia plastyczne, warsztaty artystyczne i sitodruk.
Pierwsze, co zauważam, to niezwykle przyjemny klimat herbaciarni. Oczywiściedostrzegam obrazy na ścianach, jak można by było ich nie zauważać. Ale nad nimi będę myśleć później. Teraz na zegarze wybija 19.00 (albo raczej siódma, ale mniejsza o to).
NOC KSIĘGARŃ 2023
W SŁUPSKU
Kluboksięgarnia „Cepelin”
„Mieszkanie bez książki ciemniejsze jest niż bez lampy”
Henryk Sienkiewicz
Rozdział I
Zapach palonej kawy i książek
Przywiązuję dużą uwagę do wszystkiego, co się dzieje wokół mnie, więc także do zapachów, dźwięków i oczywiście samego obrazu. Interesuje mnie to, czy krzesło, na którym siedzę jest dostatecznie wygodne i czy osoba mówiąca odpowiednio 
akcentuje wyrazy.
Wydarzenie odbywające się październikowego wieczoru oceniałam tak samo, jak każde inne, w którym było dane mi brać udział.
Nie dajcie się zwieść rozbieganym oczom i chaotycznej aurze, którą czuć, gdy wchodzę do pomieszczenia. W pierwszych chwilach mogę wydawać się rozkojarzona, ale już od samego progu zaczynam wszystko analizować.
Dzisiaj obiecane drugie spojrzenie na Zieloną Szkołę w Schodnie. Tym razem już ostatnie – Zosi Jodko, naszej Naczelnej pod każdym względem!!!
No opowiedz cioci, co tam robiliście na obozie, czyli co kryje się za „fajnie”. Po wyjeździe
do Schodna.
Wszystko zaczęło się trzeciego lipca o 9.00 pod Młodzieżowym Domem Kultury. Wtedy to miała miejsce zbiórka rozpoczynająca wyjazd koła tanecznego Swing, teatralnego Dream, dziennikarskiego Szpila oraz paru dodatkowych osób. Łącznie 27 osób biorących 
udział. Naszymi opiekunkami zostały Pani Karolina Maciejewska i Pani Dorota Michałowska.
Oczywiście zaczynam pisać to wszystko siedząc w autokarze, w drodze już powrotnej ze śpiącymi koleżankami dookoła. Z tego powodu nawet jakbym chciała wszystko opisać w kolejności chronologicznej, to niestety, ale się nie da, bo „ta głowa tak nie działa”. Będzie pomieszanie z poplątaniem, ale postaram się oddać ducha wycieczki. ????
Podzieliłabym wszystkie zajęcia na cztery grupy:
1) nauka w plenerze lub wykłady,
2) inne zajęcia organizowane przez ośrodek, w którym przebywaliśmy, czyli Zieloną Szkołę w Schodnie,
3) organizowane przez nasze opiekunki,
4) nasze własne pomysły
WIĘCEJ --- kliknij na zdjęcie po prawej
